این آزمایش جهت شناسایی عفونت‌های دستگاه ادراری از نظر
وجود میکروب‌های بیماری‌زا، غیربیماری‌زا و فرصت طلب انجام می‌شود.
برای انجام این آزمایش:
- نیازی به ناشتایی و یا محدودیت غذایی قبل از آزمایش نیست.
- بهتر است نمونه‌ی ادرار اول صبح که حداقل ۸ ساعت در مثانه
مانده و تغلیظ شده است، مورد آزمایش قرار گیرد؛ در غیر این‌صورت می‌توان از نمونه‌ی
ادرار تصادفی جهت بررسی و کشت استفاده نمود.
- در مواردی که باید آزمایش کشت ادرار انجام شود، حداقل از
سه روز قبل نباید آنتی‌بیوتیک مصرف شود (در مواردی که رعایت این نکته مقدور
نیست باید به پزشک معالج و آزمایشگاه اطلاع داده شود).
- برای نمونه‌ی کشت ادرار باید از ظرف کشت ادرار دهان گشاد،
درب‌دار و یک بار مصرف استریل استفاده شود.
- برای نمونه‌ی آنالیز ادرار ظرف باید
تمیز باشد ولی استریل بودن آن الزامی نیست.
- حداقل حجم نمونه جهت آنالیز ادرار cc ۱۰ می‌باشد.
- قبل از نمونه‌گیری از نوشیدن بیش از حد مایعات اجتناب
شود. مقدار آب مصرفی به‌طور معمول در طول یک روز زمستان ۴ تا ۵ لیوان و در تابستان ۵
تا ۶ لیوان می‌باشد.
- قبل از نمونه‌گیری باید دست‌ها کاملا با آب و صابون شسته و به‌خوبی با دستمال کاغذی خشک شود.
بانوان و کودکان دختر:
با یک دست تمیز، چین‌های پوستی دستگاه تناسلی را از هم باز
کرده و با یک دستمال یکبار مصرف مرطوب حاوی صابون، اطراف پیشابراه و مقعد را از
جلو به عقب تمیز کنید. سپس دستمال جدیدی برداشته و با آب خیس کنید و مجدداً عمل
تمیز کردن را انجام دهید. درب ظرف ادرار را باز کرده و تحت هیچ عنوان دست‌های شما
نباید با سطح داخلی ظرف یا سطح داخلی درب آن تماس پیدا کند. در هنگام پریودی باید
نمونه‌گیری ادرار به ۲ روز بعد از آخرین روز پریودی موکول شود. مقدار کمی از قسمت
اول ادرار را به داخل توالت تخلیه کنید و حدود ۲۰ سی سی (نصف ظرف نمونه) از وسط ادرار را در ظرف شماره ی ۱ برای آزمایش آنالیز ادرار و قسمت سوم ادرار را (حدود ۱۵ سی سی) در ظرف شماره ی ۲ برای کشت ادرار جمع کنید. درب ظرف های ادرار را ببندید و درجای مخصوص نمونه بگذارید.
آقایان و کودکان پسر:
سر آلت را با یک دستمال یکبار مصرف مرطوب آغشته به صابون
تمیز کنید و دستمال را دور بیندازید. سپس دستمال جدیدی برداشته و با آب خیس کنید و
مجدداً عمل تمیز کردن را انجام دهید. بقیه مراحل را طی پروسه‌ی بالا انجام دهید.
نوزادان:
ابتدا
وسایل زیر را آماده کنید:
۱- دستمال توالت جهت تمیز کردن ناحیه تناسلی
۲- یک
کیسه جمع آوری نمونه ادرار(Urine bag)
۳- یک ظرف پلاستیکی برای نگهداری و انتقال نمونه
ادرار به آزمایشگاه
- مرحله
اول : ابتدا باید کودک را تمیز کنید،
برای این منظور چین های ناحیه تناسلی را (ترجیحاٌ با صابون حمام مخصوص بچه)
بشویید، از صابون حاوی لوسین استفاده نکنید زیرا باقیمانده آن روی پوست مانع از
چسبیدن کامل کیسه می گردد. قسمت مخرج را شسته، آب کشی و خشک نمایید. تمام ناحیه را
مجدداٌ به طور کامل با دستمال توالت تمیز نموده و صبر کنید تا با جریان هوا خشک
شود.
- مرحله
دوم : کودک را به پشت بخوابانید، لایه
محافظ پشت کیسه را از نیمه تحتانی آن جدا نمایید. قسمت تحتانی کیسه را بر روی
ناحیه مابین مقعد و واژن قرار داده و با فشار انگشت به سمت خارج بر روی پوست
بچسبانید.
- مرحله
سـوم : قسمت چسبیده کیسه را به طور
محکم به پوست فشار دهید تا از چروکیدگی کیسه و پوست ممانعت گردد. همزمان اطراف
ناحیه تناسلی را بکشید تا چین های پوست از هم باز شوند و واژن دیده شود سپس کاغذ پشت کیسه را ازقسمت فوقانی آن جدا
کرده و عمل فشار بر روی کیسه و پوست را به طرف بالا انجام دهید تا کیسه کاملا در
جای خود چسبیده و قرار گیرد. از چسبیدن کامل کیسه به اطراف واژن مطمئن شوید.
- مرحله چهارم : پس از ادرار کردن کودک در داخل کیسه، بلافاصله کیسه را جدا کرده و در داخل
ظرف قرار دهید.
- ظرف ادرار نباید با پوست اطراف ناحیه تناسلی تماس پیدا
کند.
- اگر طی دو هفته قبل دارو مصرف نموده‌اید حتماً در مورد
داروهای مصرفی خود قبل از نمونه‌گیری با آزمایشگاه مشورت کنید.
- اگر پزشک جهت عفونت کنونی آنتی‌بیوتیک تجویز کرده است،
آزمایش کشت ادرار حتماً باید قبل از شروع مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها انجام شود.
- در صورتی که نمونه ی ادرار در منزل تهیه می شود، پس از جمع آوری ادرار آن را در طبقه پایین درب یخچال قرار دهید.
- نمونه ادرار را تا ۱۲ ساعت پس از جمع آوری می توان در یخچال نگه داری کرد.