عفونت با
هلیکوباکترپیلوری زمانی اتفاق میافتد که باکتری «هلیکوباکترپیلوری» معده را
به عنوان محل سکونت انتخاب کند. پس از ورود هلیکوباکترپیلوری به بدن، غشاء معده توسط
این باکتری مورد تهاجم قرار میگیرد. غشای معده از فرد در برابر اسیدی که بدن برای
هضم غذا ترشح میکند، محافظت میکند. وقتی میکروب آسیب قابل توجهی به غشای معده
وارد کرد، اسید میتواند وارد غشا شده و باعث به وجود آمدن زخم معده گردد. زخم
معده موجب خونریزی، عفونت و جلوگیری از حرکت غذا در دستگاه گوارش میشود.
این
عفونت عامل شایع ایجاد زخم معده در بیشتر از نصف مردم جهان است. بیشتر
مردم از وجود عفونت در بدن خود بیخبر اند، چون بیماری را بهصورت دقیق نمیشناسند. در صورتی که فردی علائم و نشانههای این عفونت را داشته باشد، پزشک جهت
تشخیص قطعی، آزمایش بررسی عفونت با هلیکوباکترپیلوری را درخواست میکند.
علائم و
نشانه های این بیماری:
در صورت وجود زخم معده، درد شدید یا خفیفی در شکم احساس
میشود. این درد موقتی است اما اغلب وقتی معده خالی باشد بیشتر حس میشود (در بین
وعدههای غذایی یا در نیمه شب احساس درد بیشتر است). زخم باعث خونریزی معده میشود
که برای سلامتی خطرناک است. پس از غذا خوردن، نوشیدن شیر یا مصرف آنتی اسید، درد
تا حدودی تسکین مییابد. علائم دیگر زخم معدهی ناشی از میکروب هلیکوباکتر پیلوری، شامل موارد زیر است:
- نفخ
- آروغ زدن
- تهوع
- استفراغ
- کاهش وزن بدون دلیل مشخص
در صورت
داشتن هریک از علائم زیر، لازم است سریعا به پزشک مراجعه شود:
- مدفوع خونی
- احساس خستگی بدون دلیل خاصی
- رنگ پریدگی پوست
- استفراغی که خونی است و شبیه قهوه
آسیاب شده باشد
- دل درد شدید
راههای انتقال میکروب هلیکوباکترپیلوری :
این باکتری به صورت
انتقال فرد به فرد و به وسیلهی تماس با بزاق، استفراغ و مدفوع شخص آلوده به میکروب صورت میگیرد. همچنین امکان انتقال میکروب از طریق خوردن مواد غذایی
آلوده نیز وجود دارد.
ریسک
فاکتورها(عوامل خطرساز) :
زندگی در
مناطق شلوغ و پرجمعیت، زندگی در کشور های درحال توسعه یا در مناطقی که منابع آب
قابل اعتماد ندارند و همچنین زندگی با افراد آلوده، خطر ابتلا به این بیماری را
بالا میبرد.
عوارض این
بیماری :
به دنبال از بین رفتن
غشاء معده در پی آسیبهای ناشی از حضور هلیکوباکترپیلوری در معده، ممکن است زخم
معده، التهاب معده و در موارد شدیدتر سرطان معده ایجاد شود.
پیشگیری:
برای پیشگیری از ابتلا
به این بیماری باید از ماندن طولانی مدت در مکانهای شلوغ پرهیز کرد و از مواجههی مستقیم با افرادی که آلوده هستند از طریق تنفس، ظروف خوراکی مشترک و... خودداری
نمود.
همچنین لازم است افراد بهصورت دوره ای را از لحاظ عفونت به این
باکتری مورد سنجش قرار گیرند.
تشخیصهای
آزمایشگاهی
(H.pylori Ab (IgG : در 95-94 درصد بیماران، تقریبأ 2 ماه پس از ورود
باکتری به بدن تست تشخیص این آنتی بادی مثبت شده و پس از ریشه کنی عفونت تا یک سال یا بیشتر مثبت باقی میماند.
(H.pylori Ab (IgA: در 97-94 درصد بیماران، تقریبأ 2 ماه پس از ورود
باکتری به بدن تست تشخیص این آنتی بادی مثبت شده و تقریبأ 3 الی 4 هفته پس از ریشه کنی عفونت سطح آن کاهش
مییابد.
(H.pylori Ab (IgM: شاخص غیر حساس از عفونت حاد میباشد.
H. pylori Ag: آزمایش آنتیژن مدفوع یک گزینه غیرتهاجمی
و سادهی کاملاً پذیرفته شده برای بیمار و پزشک است که آن را به یک ابزار خط مقدم خوب
برای تشخیص تبدیل میکند. این آزمایش بهطور خاص برای شناسایی عفونت فعلی با شناسایی
آنتیژن(های) تولید شده توسط باکتریهای زنده H. pylori و ریخته شده
در مدفوع، طراحی شده است . علاوه بر این، آزمایش آنتیژن مدفوع، عفونت را از سراسر معده
و اثنی عشر منعکس میکند. بیسموت ساب سالسیلات میتواند نتایج این آزمایش را تحت تأثیر
قرار دهد، بنابراین پزشک از بیمار میخواهد تا دو هفته قبل از آزمایش، مصرف آن را قطع
کند.
انجام این آزمایش
در آزمایشگاه حسینینسب
تستهای تشخیص آزمایشگاهی (H.pylori
(IgA,IgG,IgM هم برای نمونه Serum و هم Stool با روش Elisa در بخش ایمونولوژی این آزمایشگاه انجام میشود.
منابع: